Η ανάλυση και η συγκέντρωση αποτελούν δύο θεμελιώδεις πνευματικές λειτουργίες, καθώς και βασικά εργαλεία στην αναζήτηση της ανθρώπινης φύσης προς την αυτογνωσία. Όσο σημαντικά όμως και να είναι παραμένουν απλώς εργαλεία, των οποίων η καλή η κακή συμβολή εξαρτάται αντίστοιχα από τον καλό ή κακό τρόπο χρήσης τους. Έτσι πολύ συχνά παρατηρούμε ακραίους και λανθασμένους τρόπους χρήσεις τους, όπου κάποιοι εστιάζουν στο παρόν και ξεχνάνε το παρελθόν και αντίστοιχα άλλοι μένουν επικεντρωμένοι στο παρελθόν αγνοώντας το παρόν.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την μη εύρεση ή (ακόμα χειρότερα) την εύρεση λανθασμένων απαντήσεων που τους οδηγεί σε λάθος δρόμους. Η σωστή τακτική είναι η εκμηδένιση της απόστασης ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν και η αφαίρεση της γραμμής μεταξύ πρίν και μετά. Με αυτόν τον τρόπο ο νούς δεν εγκλωβίζεται στο "μέρος", έχει μια πληρέστερη εικόνα του "όλου" και συνεπώς μπορεί να καλύψει τα κενά που συναντάμε κατά την έρευνά μας.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει με την εκπαίδευση και την φιλοσοφία. Δεν θα πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή μας μόνο σε ένα από αυτά καθώς το ένα δεν μπορεί να υπάρξει αυτοτελές χωρίς το άλλο. Είναι δύο πεδία που αλληλοσυμπληρώνονται και συνδυάζονται για να δημιουργήσουν μια ολοκληρωμένη οντότητα. Συνεπώς δεν μπορεί να υπάρξει φιλοσοφία χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση και αντίστοιχα, όσες εκπαιδεύσεις δεν μεταλλάχτηκαν σε φιλοσοφίες έμειναν στάσιμες, σύντομες αναφορές στην ιστορία σαν απλές ασκήσεις και όχι σαν "εκπαίδευση" με συγκεκριμένο στόχο και σκοπό που είναι η ανάδειξη της φιλοσοφίας των αξιών.
Η εκπαίδευση σώματος και πνεύματος μέσω των τεχνικών ασκήσεων του Karate έχει ως μοναδικό σκοπό την καλύτερη και πληρέστερη κατανόηση του εαυτού μας. Μια βαθύτερη ανάλυση μιας οποιασδήποτε τεχνικής και μια έρευνα από το αιτιατό προς την αιτία αναδεικνύει ότι η ανθρώπινη σκέψη είναι το "όλο" και πώς ο καθένας μας είναι μοναδικός καθώς κατέχει το δικό του σύνολο πιστεύω, αξιών και αρετών.
Αυτό το άνοιγμα της σκέψης στις τεχνικές του Karate είναι ο τρόπος εύρεσης μεγαλύτερων και μακρύτερων οριζόντων. Εάν ρίξουμε μια κολοκύθα στο νερό και την πιέσουμε προς τα κάτω, αυτή θα αρχίσει να στριφογυρίζει παρουσιάζοντάς μας κάθε φορά μια διαφορετική πλευρά, καθώς αυτή είναι μια συνεχής διαδικασία. Έτσι είναι και η φιλοσοφία του Karate-do όταν αναπτυχθεί σωστά. Δεν καθηλώνεται ποτέ σε ένα σημείο καθώς συνεχώς παράγει μια καινούργια όψη. Αυτή η συνεχής και ελεύθερη κίνηση της σκέψης αποτελεί και το κύριο ζητούμενο, καθώς αναστολή της οδηγεί σε στασιμότητα του νού και του πνεύματος και δημιουργεί φιλοσοφίες που αργά ή γρήγορα οδηγούνται σε μαρασμό και εξαφάνιση.